انتقال روح

یاد آر

این نقطه چین .....های                                مزرعه ی جرم خیز

بنویسم دوست

بخوانی دشمن

و بدوزی  کیسه ی                                    خون تو و من

خیال عاشقانه ی این            ذهن  بیمار

و انتقال گلبولهای سرخ                   با کهکشان          یک توپ پارچه ی مخمل

گربه‌ها ی خانه ی کدخدا                          هم                       هیز شده اند!

و تو 

پودر آسپرین را                                  مرحم  صورت زخمهایت.

تا آخرین بیدار باش

قطره قطره                                       مفلوج  آویزان

ترا نه می خوانیم!!!!

مرا                                         بردار

من شاعر این شعر                                دیکتاتوریست....

و زندان ایدز                 در                  دور دستهای  تنت

ساز                 مان                    مرا می خواند!